Η αυλή μας το φθινόπωρο

   Η αυλή είναι το αγαπημένο μέρος των παιδιών στο σχολείο, το μέρος όπου εκτονώνονται παίζοντας αλλά και ξεκουράζονται και ηρεμούν. Η δικιά μας αυλή είναι μεγάλη, με πολλά δέντρα και λουλούδια και κάθε εποχή εκεί μοιάζει ξεχωριστή.

   Το φθινόπωρο όμως στην αυλή μας είναι παραμυθένιο. Αυτό που μου αρέσει ιδιαίτερα είναι ότι τα καφέ και κίτρινα φύλλα των δέντρων είναι κάτω, πεσμένα στο έδαφος, και σχηματίζουν ένα όμορφο παχύ στρώμα. Το τοπίο μοιάζει ειδυλλιακό, καθώς τα γυμνά δέντρα με τη συνοδεία του κρύου αέρα κουνιούνται με τέτοιο τρόπο που μαγεύουν την ατμόσφαιρα. 

   Κείμενο: Τερζή Ιωάννα, Α3 (σχολ. έτος 2015-2016)

Η κατανόηση του ανθρώπινου πόνου!

Κάποιοι μαθητές της δημοσιογραφικής ομάδας ανακάλυψαν ένα ενδιαφέρον βίντεο στο διαδίκτυο.

Το βίντεο αυτό (το βλέπετε παρακάτω) παρουσιάστηκε και στα υπόλοιπα μέλη της δημοσιογραφικής ομάδας.

Στα άρθρα που ακολουθούν οι μαθητές μάς εξηγούν γιατί το συγκεκριμένο βίντεο τους συγκίνησε!

Δείτε και τη γελοιογραφία στο τέλος των άρθρων!

Η κατανόηση του ανθρώπινου πόνου! (1)

Το κοινωνικό πείραμα που είδα έχει δύο φάσεις. Στην πρώτη φάση ένας νεαρός ευγενικός, καθαρός και καλοντυμένος πλησιάζει τρία διαφορετικά άτομα σε διαδοχικά διαφορετικά σημεία κάποιου δρόμου. Τα άτομα αυτά κάθονται έξω από καταστήματα που πουλάνε γρήγορο φαγητό και τρώνε αυτό που έχουν αγοράσει. Είναι άτομα που δεν έχουν δυσκολία να αγοράσουν κάτι να φάνε. Αυτό βέβαιο δεν μας βοηθάει να πούμε σίγουρα ποια είναι η οικονομική τους κατάσταση, αλλά σίγουρα δεν είναι άστεγοι. Κανένα από αυτά τα άτομα δεν θέλησε να προσφέρει φαγητό στον πεινασμένο νεαρό.

Στη δεύτερη φάση δύο άλλα άτομα, μέλη του πειράματος πλησιάζουνε έναν άστεγο, ο οποίος είναι καθισμένος στο πεζοδρόμιο και κρατάει ένα χάρτινο ποτηράκι για να μαζέψει λίγα ψιλά από τους περαστικούς. Οι δύο νεαροί του πρόσφεραν ένα χάρτινο κουτί με κομμάτια πίτσας που υποτίθεται ότι τους περίσσεψαν. Εκείνος τα δέχεται και τους ευχαριστεί.

Σε λίγο τον πλησιάζει ένας νεαρός του πειράματος και του ζητάει ένα κομμάτι, γιατί πεινάει. Ο άστεγος δε διστάζει καθόλου και του προσφέρει το κομμάτι. Κάθονται για λίγο παρέα και τρώνε. Ο νεαρός σε κάποια στιγμή σηκώνεται, ευχαριστεί τον άστεγο και βγάζει το πορτοφόλι του και βάζει στο χάρτινο ποτηράκι αρκετά χαρτονομίσματα. Ο άστεγος ξαφνιασμένος αντιλαμβάνεται τι έχει συμβεί και αρχίζει να κλαίει.

Το συμπέρασμα είναι ότι αν κάποιος δεν έχει δοκιμάσει την πείνα, τη δυσκολία και τις κακουχίες δεν μπορεί να καταλάβει και να βοηθήσει τον συνάνθρωπό του. Επίσης βλέπουμε πόσο σκληρή έγινε η κοινωνία μας και πόσο εγωιστές έχουμε γίνει σε σημείο που να μη μας συγκινεί καθόλου η δυσκολία του άλλου.

Ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να βοηθήσει, ανάλογα με τις δυνατότητές που έχει και ο ίδιος, λίγο ή πολύ κάποιον συνάνθρωπό του που αντιμετωπίζει δυσκολίες. Μ? αυτόν τον τρόπο δε θα λυθούν τα προβλήματα των ανθρώπων με οικονομικές δυσκολίες· απλώς έστω και στιγμιαία τους ανακουφίζουμε και τους προσφέρουμε μια ελάχιστη ανθρώπινη ζεστασιά.

  Κείμενο: Γεωργίου Χαρά, Β1 (σχολ. έτος 2014-2015)

Η κατανόηση του ανθρώπινου πόνου! (2) 

Μια παρέα αποφάσισε να φτιάξει ένα βίντεο θέλοντας να στείλει ένα πολύ σημαντικό μήνυμα. Αρχικά τοποθετώντας κρυφές κάμερες ένα τύπος ζητούσε από όσους συναντούσε στον δρόμο να του δώσουν λίγο από το φαγητό τους λέγοντας τους ότι πεινάει πολύ. Δυστυχώς η απάντηση όλων ήταν αρνητική. Μετά από λίγες ώρες οι δύο από αυτούς πρόσφεραν σε έναν άστεγο μια ολόκληρη πίτσα και αυτός φυσικά την πήρε γεμάτος χαρά και ευτυχία που θα είχε επιτέλους κάτι να φάει.

Ύστερα από λίγο ο τρίτος από την παρέα πηγαίνει στον ίδιο ζητιάνο και του ζητά ένα κομμάτι από την πίτσα του παριστάνοντας τον άστεγο και ο ζητιάνος μοιράστηκε την πίτσα μαζί του με πολύ προθυμία. Αμέσως το τρίτο μέλος της ομάδας βλέποντας αυτή τη γενναιόδωρη πράξη του άστεγου του φανερώθηκε κατευθείαν δίνοντας του επιπλέον και ένα ποσό χρημάτων ως ανταμοιβή. Τότε αυτός συγκινείται και αρχίζει να κλαίει.

Το μήνυμα που θέλησε να δώσει η παρέα είναι πως όποιος δίνει παίρνει περισσότερα. Η ανθρωπιά μπορεί να ανταμειφθεί. Επίσης, βλέπουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν στοιχεία ανθρωπιάς σαν αυτόν στο βίντεο, ο οποίος, αν και άστεγος, μοιράζεται το φαγητό του, σε αντίθεση με όσους ζούνε μια ζωή καλή και αδυνατούν να αισθανθούν τον ανθρώπινο πόνο του διπλανού τους.

 Κείμενο: Κασίδου Μαρία, Β1 (σχολ. έτος 2014-2015)

Στέλλιου Άννα, Β2 (σχολ. έτος 2014-2015)

Τα ψάρια στην παρακάτω γελοιογραφία δε γνωρίζουν την έννοια της αλληλεγγύης!Εμείς;

Και οι τοίχοι έχουν ... μιλιά!

Περπατώντας στους διαδρόμους του σχολείου μας, αν παρατηρήσουμε καλύτερα, θα δούμε ότι στους τοίχους υπάρχουν διάφορες αφίσες και εικόνες, οι οποίες θέλουν να μας διδάξουν, να μας μάθουν κάτι.

Υπάρχουν αφίσες κατά της ενδοσχολικής βίας, για να μας θυμίζουν ότι αυτό είναι ένα άσχημο φαινόμενο στα σχολεία μας. Υπάρχει και μία ταμπελίτσα ?Η γυμναστική δίνει χρόνια στη ζωή και ζωή στα χρόνια?, η οποία μας θυμίζει ότι η γυμναστική μάς χαρίζει υγεία και ευεξία. Να και άλλη μία που λέει ?Να λες όσα πρέπει και όταν πρέπει και για όσα πρέπει?, που σημαίνει ότι πρέπει να σκεφτόμαστε, πριν μιλήσουμε για κάτι. 

Αν κοιτάξουμε καλύτερα, θα δούμε και μετάλλια και επαίνους κερδισμένους από μαθητές του Γυμνασίου μας σε πανελλήνιους αθλητικούς αγώνες και μας θυμίζουν ότι το σχολείο δεν είναι μόνο μάθημα, αλλά μπορούμε μέσα σε αυτό να αναδείξουμε και άλλα ταλέντα μας. Άλλη ταμπελίτσα γράφει ?Γρηγορότερα-ψηλότερα-δυνατότερα?, που σημαίνει ότι ο αθλητισμός διδάσκει την υπομονή και την επιμονή.

Αν προχωρήσουμε λίγο ακόμα, θα δούμε αφίσες για τους κινδύνους του καπνίσματος, για την αποφυγή των εξαρτησιογόνων ουσιών. Άλλες αφίσες μας υπενθυμίζουν ότι η συχνή χρήση του κινητού προκαλεί καρκίνο του εγκεφάλου. Επίσης, θα δούμε και αφίσες που μας παροτρύνουν να γίνουμε εθελοντές αιμοδότες χαρίζοντας με λίγο αίμα ζωή σε συνανθρώπους μας.

Τέλος, θα δούμε και πίνακες ζωγραφικής για την Έξοδο του Μεσολογγίου, οι οποίες μας θυμίζουν ότι κάποιοι θυσιάστηκαν για να είμαστε ελεύθεροι και πως γι? αυτό πρέπει να εκτιμούμε την ελευθερία μας.

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ότι, αν αφουγκραστούμε καλύτερα, θα διαπιστώσουμε πως στους διαδρόμους του σχολείου μας ? και οι τοίχοι έχουν μιλιά!

 Κείμενο: Λοπούτης Ηλίας, Γ1 (σχολ. έτος 2012-2013)

Η αδελφή μου κι εγώ

(MY SISTER?S KEEPER)
του Νικ Κασσαβέτης
με τους Κάμερον Ντίαζ, Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν, Άλεκ Μπόλντουϊν, Τζέισον Πάτρικ, Τζόαν Κιούζακ, Σοφία Βασίλιεβα

Θα ήθελα με το άρθρο μου αυτό να σας προτείνω μια ταινία που μου άρεσε. Ο τίτλος της είναι ?Η αδελφή μου κι εγώ (My sister ?s keeper)?. Είναι δραματική και ως θέμα έχει τον παιδικό καρκίνο και ένα είδος εκμετάλλευσης των παιδιών από τους γονείς τους. Πρωταγωνιστούν οι Κάμερον Ντίαζ, Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν, Άλεκ Μπόλντουϊν, Τζέισον Πάτρικ, Τζόαν Κιούζακ, Σοφία Βασίλιεβα.

 Η υπόθεση της ταινίας:

Ξεκινώντας η ταινία η μικρότερη από τα αδέλφια μιας οικογένειας, η Άμπιγκεϊλ, μας διηγείται ότι αυτή γεννήθηκε απλά για να σώσει την αδερφή της από τον καρκίνο. Όταν γεννήθηκε η Σοφία, οι γονείς της έμαθαν ότι έχει καρκίνο. Οι γιατροί τούς είπαν πως, αν η Σοφία είχε αδερφή, ίσως μπορούσε να τη βοηθήσει δίνοντάς της αίμα, όργανα και ό,τι άλλο χρειαστεί. Όταν γεννήθηκε ο Τζέισον, ο γιατρός τους είπε ότι δε γίνεται να βοηθήσει τη Σοφία, γιατί έχουν διαφορετική ομάδα αίματος και φύλο. Οι γονείς της Σοφίας ξαναπροσπάθησαν και, έτσι, γεννήθηκε η Άμπιγκεϊλ.

Γυρίζοντας στο παρόν, η πενταμελής οικογένεια ζει μια απλή ζωή. Η Σοφία πάντα πήγαινε για εξετάσεις και, όταν της έλειπε κάτι, η Άμπιγκεϊλ το αναπλήρωνε χωρίς να τη ρωτάνε. Η Σοφία έχει φτάσει στα 15 και η αδερφή της είναι 10 ετών. Πλέον, όμως, η 10χρονη έχει κουραστεί να την εκμεταλλεύονται οι γονείς της και να μην μπορεί να χειριστεί αυτή το σώμα της όπως θέλει. Η μικρή Άμπιγκεϊλ αρχίζει να φωνάζει και να κλειδώνεται στο δωμάτιό της ψάχνοντας το δίκιο της.

Κάποια στιγμή η Σοφία μεταφέρεται στο νοσοκομείο, αλλά η Άμπιγκεϊλ είναι αποφασισμένη να μην επιτρέψει σε κανέναν να χρησιμοποιήσει το σώμα της. Η μητέρα της ξεσπάει σε φωνές. Η μικρή Άμπιγκεϊλ, τότε, μηνύει την οικογένειά της, επειδή την χρησιμοποιεί τόσα χρόνια.

Η συνέχεια είναι πολύ ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική!

 Μπορείτε να δείτε το τρέιλερ της ταινίας παρακάτω.

  Κείμενο: Πετρίδου Αθανασία, Β1 (σχολ.έτος 2012-2013)